Een glimlach

We zijn nu in Siem Reap, spreek uit, si-em, re-ap, Cambodia.
De laatste keer schreef ik dat we die dag erna drie dingen op de planning hadden, een fietstocht, een verhuizing en een massage. Al snel bleek echter, dat je natuurlijk noooit drie dingen op een dag kunt doen. Of dit nou aan Lisa en mij ligt, of aan hoe alles hier gaat, we hebben het in elk geval al ongeveer elke dag voor elkaar gekregen om tussen 13 en 15uur overdag(jaa, het heetst van de dag ja) zelf wel eigenwijs de weg te willen vinden, en ja hoor, dat kunnen we dan nog best lopend ook. Vandaag was de derde of vierde excursie die op die manier ging, maar vandaag ook voor het eerst hebben we bestemming bereikt(zonder al te veel omwegen).

Wat ik maar wilde zeggen, massage hebben we niet gedaan, de fietstocht wel, en dat was echt een belevenis. We hebben toen allerlei plekken van Bangkok gezien die we nog niet gezien hadden, de Thai' hun eigen woonplekken, de grote verschillen tussen arm en rijk, maar die wel gewoon naast elkaar leven, hele mooie tempels met een enorme, gouden boeddha, de "jungle", een rivercruise, China town(om 7u sochtends begon de tour, ja op een nuchtere maag tussen alle halfdode/halflevende vissen en dieren is dan wel even een uitdaging). Een groot succes dus, ook leuk waren de Noren die ons en de gids probeerden bij te houden hadden hier nogal moeite mee, waardoor wij elke keer in de gelegenheid waren eens echt een plekje goed te bekijken en de gids het hemd van het lijf te vragen.

Qua hotels gaat het steeds beter, we hebben 2 nachten wakker gelegen in een hostel zonder airco en waar de muren van hard-plastic waren waardoor je alles van iedereen kon horen, toen zijn we verhuisd naar een hostel dat aan de uitgaansstraat van Bangkok lag(op vrijdagavond, stapavond), maar daar hebben we verbazingwekkend goed doorheen geslapen), hier in siem reap wilden we per se een kamer met airco, maar dat kwam er op neer dat het een kamer werd waar: het raam niet dicht kon, er een hagedis/salamander op onze kamer zat, er tientallen dode en levende muggen op onze kamer zaten, de kamer stonk, het bed een soort springveer was maar dan niet het goede soort, en de douche was vies. Nu, het hostel aan de overkant, hebben we een heerlijke kamer, schoon, met airco, eigen balkon, en zeer vriendelijk personeel. Toen we vanmorgen om half 4 opstonden om de zonsopgang te gaan kijken(mislukt, maar dat komt zo), stond de hoteleigenaar ons halfslapend meteen te woord om ons de weg te wijzen(hij wist hier later niks meer van).
Ook hier heb ik helaas nauwelijks geslapen, maar dat kwam omdat ik het te koud kreeg van de airco(ja dat kan ook nog...), er een mug zat(die uiteraard alleen mij moest hebben) en ik droomde dat ik om naar India te gaan op het verkeerde vliegveld stond, en we hadden al maar 4 uur slaap.

Bangkok vs Siem Reap
Siem Reap is dus in Cambodia, en dat is wel heel anders dan Thailand, het land is natuurlijk herstellende en erg arm. Bij de grens begon het al, corrupte buschauffeur ism de lokale corrupte visa bende. We hebben daar iets van 30 euro ipv 20 dollar betaald, maar ja, je wilt zo'n land toch ook gewoon in... Wel wat frustrerend om te zien dat als je wegrijdt de beste mannen al lachend geld naar elkaar over de tafel schuiven.

Op het grensgebied waren allerlei kleine hummeltjes die rondliepen om te bedelen, van die grote bruine ogen, die vragen om: food, food??
Het is hartverscheurend. Hieruit blijkt al meteen dat Cambodje veel armer is, maar de mensen die we hier gesproken zijn, zijn veel vriendelijker en zijn ook geinteresseerd en willen ook zelf wel wat vertellen, erg leuk!
Ze vragen alsnog wel constant: Tuktuk, Miss, Ladie, where you go??? You want masssaaaage??? You want food, we have real Cambodian, Goodfood! Maar als je ze dan vriendelijk bedankt komen ze even bij je staan en vragen waar je vandaan komt en wat je nog gaat doen(okee niet allemaal maar sommigen wel:)). Ze glimlachen in elk geval wel erg vriendelijk.
Bangkok is echt een metropool, allemaal wolkenkrabbers, hippe shoppingmalls waar de rijke thai kleding gaan kopen en natuurlijk enorm toeristisch, en hoewel Siem Reap ook leeft van het toerisme, is het eigenlijk gewoon een groot dorp, de wegen zijn nog nauwelijks verhard( we hebben menigmaal onze voeten gestoten en zijn al een aantal keer bijna in kuilen e.d. gevallen, maar we hebben ons nu eindelijk aangeleerd om voor ons te kijken als we lopen en niet als een kip zonder kop om ons heen) en de mensen lijken nog authentieker en kunnen nog lang niet allemaal engels en als ze het al kunnen, dan is het zo grappig vaak: "Senks Joe!" en zelfs officiele borden e.d. stikken van de spelfouten. Woorden als trickster en heare zijn niet ongewoon, ze maken er gewoon een soort eigen taal van.

We zijn eergisteren hier aangekomen na een busreis van een hele dag, en we gaan morgen weer vrolijk verder met ook weer een hele dag busreis.
Gisteren hebben we het Angkor National Museum bekeken, waar we een hoop geleerd hebben over het ontstaan en de religie van Cambodja(hindoeisme en boeddhisme). Er werd hier echter niks verteld over de recente geschiedenis die hier nog zo duidelijk aanwezig is, ook al proberen de Cambodjanen die volgens mij zo snel mogelijk zo ver mogelijk achter zich te laten(begrijpelijk).
Waar we zeiden dat de Thai altijd lachten, doen de Cambodjanen dit nog veel meer, en inderdaad Bianca, achter die glimlach gaat een hele hoop schuil.

Vandaag zijn we naar Angkor Wat en Angkor Thom geweest, met de fiets. Hoewel het ons een erg leuk idee leek om de zonsopgang daar te gaan kijken(schijnt ook een aanrader te zijn), zijn Lisa en ik na een kwartier omgekeerd, omdat de weg onverhard was, er geen goed licht op onze fiets zat, en op de weg al helemaal niet, we dus constant door allerlei hobbels en kuilen reden en ondanks dat onze gastheer zei dat het hier zo veilig is als wat, leek het ons niet verstandig om met zn tweeen in het pikkedonker door de jungle te gaan. Zijn we dus na vier uur slaap voor niks opgestaan, maar ach, het was de verstandige keus;)
We zijn dus nog een uur in bed gaan liggen en toen we eindelijk lekker sliepen weer opgestaan, en alsnog op de fiets en toen door de hitte over de zandpaadjes 10km te fietsen. Angkor Wat is erg mooi, maar na alle verhalen die ik erover had gehoord(" Het allermooiste van mijn vakantie, super indrukwekkend e.d.") viel het een beetje tegen. Nou hadden we het ook zo warm dat het zweet van ons lijf gutste, dus dat werkte misschien ook wat tegen. Desondanks was het zeker de moeite waard.
We zeggen maar zo, wij hebben vandaag weer zeker 30 km gefietst, het is hier (lekker) warm, en niet -10 zoals bij jullie, we zijn weer wat kilootjes kwijt en we hebben er weer een hele belevenis bij. En als je dan eenmaal onder die koude douche staat, man, wat is dat heerlijk!

Morgenochtend staan we weer half 6 op, half 7 worden we hier opgehaald om met de bus naar Sihanouk Ville te reizen, aan het strand. We gaan eens even lekker weg uit de stad en daar eens even lekker ontspannen. (terwijl ik dit zeg leest Lisa mij voor dat Sihanoukville erg toeristich aan het worden is en je voor rust beter naar een ander plaatsje kunt...)
Vandaag dan ook onze eerste malariapil genomen, ben benieuwd of we er last van krijgen.

Zoals jullie lezen, we hebben het erg naar ons zin, en het is heerlijk om gewoon alles te laten gaan zoals het gaat en niet zoals het moet, lekker loslaten;)
Morgen weer lekker een dagje in een ijskoude bus en dan zullen we wel weer eens zien waar we belanden!
Ik hoop voor jullie dat het ook snel wat warmer wordt!
Liefs en een glimlach!